JI
ÇAPEMENÎ Û RAYA GIŞTÎ RA
Îro 100. salvegera Peymana Lozanê ye! Navê roja reş a ku rê
li ber red, înkar û qetlîamên sedsalî li ser gelê Kurd vekir!
Ev sed sal e ku dewletên emperyalîst û kolonyalist, bêyî ku
îradeya kurdan li ber çavan bigirin, li hev kirine ku Kurdistanê bikin çar
parçe. Peymana Lozanê ya 24ê Tîrmeha 1923yan ji bo gelê me navê tarîtî, zilma
bêdawî, qirkirin û jenosîdan e. Beriya her tiştî em Peymana Lozanê ya ku gelê
me tê da nayê temsîkirin û îradeya wî tê paşguhkirin û yên ku ev peyman îmze
kirine, bi cih anîne, bi tundî şermezar dikin. Me vê peymanê qebûl nekir û em ê
nekin jî. Bi armanca bidestxistina Mafê Çarenûsiya Netewî ya gelê me, dê
têkoşîna me heta ji betalkirina Peymana Lozanê bidome.
Kemalîstên ku di pêvajoya perçebûna Împaratoriya Osmanî da
bi navê biratiya olî daxwaza piştgiriya Kurdan kirin, diyar kirin ku dewleta bê
avakirin wê bibe dewleta hevpar a Tirk û Kurdan û diyar kirin ku li Lozanê
nûnertiya Tirk û Kurdan dikin, piştî îmzekirina Peymana Lozanê hemû sozên xwe
ji bîr kirin. Hikûmeta Enqereyê ku bi Peymana Lozanê hebûna xwe bi fermî da nas
kirin, piştî sê mehan di 29ê cotmeha 1923an da komarê îlan kir. Îalankirina
komarê red û înkara li dijî gelê kurd rewa û resmî kir. Komara Tirkiyê li ser
bingeheke monîst û nîjadperestî, li ser
bingehê tirkbûnê hat avakirin, bêyî guhdana pêkhateya pirneteweyî, pirçandî û
pir-olî ya erdnîgariya ku li serê hatiye damezrandin.
Di makezagona ku di sala 1924an da hat çêkirin, cih da
têgeheke hemwelatîbûnê ku hebûn, ziman û çanda gelê kurd înkar dike û her kesên
li Tirkiyeyê dijîn wek tirk dihesibîne. Plana Islahata Şerqê ku di sala 1925an
da hat ragihandin, ji aliyekî din ve, bû bingeha rejîmên leşkerî, Mufetîşên
Giştî û sîstema Rewşa Awarte ku wê sedsalekê li Kurdistanê bidome. Zimanê Kurdî
bi fermî qedexe kir, ji bo ku bigihije vê armanca xwe qirkirina komî plan
dikir.
Rejîma Kemalîst ku ji kadroyên Komîteya Îttîhad û Terakkî pêk
dihat, polîtîkaya tirkkirin û navendîbûnê ya ku Osmaniyan di salên 1850yî da
dabûn destpêkirin, bi qetlîamên di serdema komarê da jî berdewam kir. Rejîma
Kemalîstan serhildan û berxwedanên azadîya neteweyî yên 1921 Koçgirî, 1925 Şêx
Seîd, 1928-30 Agirî, Zîlan, 1938 Dersimê, qetlîam jî di nav da, bi hemû rêbazên
hovane pelixand. Siyaseta qirkirina çandî ya li dijî ziman û çanda Kurdî ku
sedsalekê dewam kir, meşand.
Ev sîyaseta standardîzekirina nijadperest a sedsalî ku bi
şekl û amûrên cuda wek stratejîya dewletê tê parastin, lê cewhera wê qet
neguheriye. Di sala 1959an da doza 49an; piştî derbeya 27ê Gulanê, li Sêwasê
rewşenbîr, siyasetmedar û serokên eşîrên kurd hatin girtin û darizandin;
derbeya leşkerî ya sala 1980ê ku rasterast siyaseta kurd hedef girt, hovîtiya
zîndana Amedê ya 5 nolûyê, qetlîamên salên 1990î û bi darê zorê û şewitandina
gundan koçberkirina bi milyonan kurdên gundî bo metropol û bajaran hinek mînak
in.
Îro jî êrîşên li dijî destkeftiyên gelê me yên li Herêma
Kurdistanê û Rêveberiya Xweser a Rojava berdewam dikin. Li Bakurê Kurdistanê,
bi desteserkirina îradeya gelê me ji bo rêveberiyên herêmî qeyûm tên
tayînkirin, partiyên Kurdistanî bi gefa girtinê tên dorpêçkirin, li dijî
kadroyên siyasî bênavber operasyon tên meşandin, polîtîkaya tecrîdê ya tund ku
hemû yasayan binpê dike, tê meşandin.
Tevî vê yekê jî têkoşîna azadiya neteweyî ya gelê me
bênavber dewam kir û wê bi heman baweriyê bidome.
Gelê me tevî hemû êrîş û komkujiyan li çar parçeyan têkoşîna
xwe ya ji bo azadiya neteweyî berdewam kir û didomîne. Gelê me yê Başûrê
Kurdistanê ji sala 2005an ve bûye xwedî statuyeke federal. Li Başûrêrojavayê
Kurdistanê gelê Kurd di rêya azadiyê da li ber derfetên girîng e. Em avakirina
Hikûmeta Herêma Kurdistanê bi awayekî fermî û Rêveberiya Xweser a Rojava di
binyadeke federal a defakto da weke destkeftiyên girîng dibînin. Avakirina du
hikûmetên federal; ji bo azadiya neteweyî ya gelê me û derzandina Peymana
Lozanê ya 1923yan gavên girîng in. Li Rojhilat û Bakurê Kurdistanê gelê me di
têkoşîna rizgariya neteweyî da mewziyên girîng bi dest xistin.
Di qonaxa niha de yekane mifteya azadiya neteweyî ya gelê
Kurd yekitiya neteweyî ya berfireh, diyalog û hevgirtin e. Em ji bîr nekin ku
gelê Kurd di pêvajoya Lozanê da bi giranî ji ber ku nekarî tifaqa neteweyî ava
bike winda kir. Ev sedsala 21. ku em tê da dijîn; em dikarin bi polîtîkayên ku
tifaqa netewî ava dikin, dorhêla dostaniyê berfireh dikin û dorhêla dijmin teng
dikin bi dest bixin. Siyaseta Kurd bi van polîtîkayan dikare astengiyên li
pêşiya azadiya netewî derbas bike û derfetan bikar bîne ku Peymana Lozanê pûç
bike.
Em bang li dewletên ku Peymana Lozanê îmze kirine, bi
taybetî Brîtanya û Fransa ku di destpêka sedsala borî da, roleke girîng di
perçebûna Kurdistanê da bo cara duyemîn lîstin û gelê Kurd bê statû hiştin û
peymana Lozanê ya sala 1923an îmze kirin, dikin ku lêborîna xwe ji gelê me bixwazin
û piştgirî bidin tekoşîna me ya ji holê rakirina Peymana Lozanê.
Em bang li NY û Konseya Ewropayê, YE û saziyên din ên
navneteweyî dikin ku piştgiriyê bidin têkoşîna gelê me ya dîyarkirina
çareserîya xwe ya neteweyî û pûçkirina peymana Lozanê.
Gelê Kurd dixwaze sedsala bê bi gelên herêmê ra, bi taybetî
jî bi gelê Tirk, Fars û Ereb ra, li ser esasê hiqûqa wekheviyê di hemû qadan de
bijî. Ji bo afirandina şert û mercên jiyana bi hev ra, ne bi redkirin û înkarê,
bi naskirina welat, nasnameya xwe ya neteweyî û li ser bingeha statuya siyasî û
erdnîgarî ya wekhev têdikoşe.
Banga me ji dewleta Tirk ra wiha ye; bi sed salan e, gotinên
wek "Me bi hev re Komarê ava kir, Kurd û Tirk du hêmanên damezrîner ên
Komarê ne, em birayên hezar salî ne" hwd. têne dubarekirin, li şûna van
gotinan divê pêwîstîyên hiqûqa biratiyê bêne bi cihkirin. Li şûna siyaseta şer
û înkarê, ji bo çareseriya pirsgirêka kurd bi rêyên aştiyane û demokratîk gav
bên avêtin. Di makezagoneke nû ku wê bê amadekirin da hebûna gelê Kurd û mafên
wî yên ku ji netewebûnê derdikevin, bi awayekî fermî bên naskirin.
Mafê gelê kurd e ku li welatê xwe Kurdistanê bi azadî û bi
rûmet bijî û ev jî şertê aştî û aramiya herêmê ye.
24.07.2023
DDKD
Hereketa Azadî
Kongreya Civat a Demokratik (DTK)
Partîya Azadî
Partîya Çep a Kesk,
Partîya Demokrat a
Kurdistan Tirkiye (PDKT)
Partîya Demokratîk a
Gelan (HDP)
Partîya Demokratîk a
Herêman (DBP)
Partîya Însan û Azadî
(PİA)
Partîya Komunist a
Kurdistan ( KKP)
Partîya Sosyalîst a
Kurdistan (PSK)
Platforma Jinên Kurd
Komeleya Şêx Seîd